Een aantal jaren geleden vertrok oud-goalie Marijn van der Gaag naar Australië. Vele onder ons dachten dat de doelman een transfer had gemaakt naar een grote profclub. We kunnen u gerust stellen, Marijn is lekker aan tuinieren en werkt af en toe voor thuisbezorgd. We zochten contact met Marijn en vroegen om een statusupdate rondom het coronavirus en het leven in Australië.

Na meer dan anderhalf jaar reizen keek ik er al erg naar uit om op korte termijn terug te keren naar onze vestingstad, maar de manier waarop had ik toch wat anders voorgesteld. De afgelopen maanden ben ik veel aan het werk geweest om te sparen voor een afsluitende trip binnen Australië, voordat ik weer terug zou vliegen naar Nederland. Echter is het virus ook snel deze kant opgekomen en is die reis helaas geannuleerd. Ik had voor ‪21 april‬ ook een retourvlucht geboekt, maar dat is nog even onzeker of dat doorgaat. Ik heb mij in de tussentijd wel bij ‪bijzonderebijstandbuitenland.nl‬ aangemeld, dus misschien dat ik via één van die repatriëringsvluchten terugkom.

In de tussentijd werk ik nu nog bij de hoveniers en zit ik in het weekend (lekker op z’n Hollands) op mijn fietsje om maaltijden te bezorgen.

Ondanks dat ik hier echt een fantastische tijd heb gehad zijn er ook wel dingen die ik erg heb gemist en weer enorm naar uitkijk, waaronder het voetbal. Ik heb tijdens mijn ‘farm work’ wel bij een lokale voetbalclub gespeeld, maar dat was niet heel bijzonder. Het plaatsje waar ik woonde liep echt nog dertig jaar achter en dat was wel te zien ook. We speelden daar op een verkapt weiland, waar de helft van het team nog met een ouderwets Haags matje rondliep en tijdens de trainingen regelmatig de Kangaroos voorbij kwamen springen. Ook was het doel aan een hek geketend, dus als ik voorbij de doelpaal dook, dan lag ik met mijn kruin tegen het reclamebord van de lokale slager aan. Toch was het soms na tien uur lang appels plukken, was het lekker om even doelloos achter een bal aan te rennen, maar het was uiteindelijk toch niet hetzelfde als bij mijn vertrouwde clubje.

Ik kijk daarom weer erg uit naar het nieuwe seizoen om op het Burg. Bode sportpark de ballen weer ouderwets richting het korfbalveld te schieten en na afloop in de kantine eindeloos de heroïsche momenten van de wedstrijd te analyseren.

Allemaal de hartelijke groetjes vanuit Australië en ik hoop snel weer met jullie op het veld te staan. Tot die tijd zal ik mij onder begeleiding van Gertjan Verbeek proberen fit te houden, want die schijnt hier ook in Australië vast te zitten.

Tot snel, Marijn