Vandaag bereikte ons het bericht van het overlijden van Gert Deelen. Gert was al een lange tijd ziek en zijn overlijden kwam daardoor niet onverwacht. De leegte die achterblijft is er niet minder groot door.

Vanaf zijn tiende jaar is Gert als voetballer aan onze club verbonden geweest. Na de jeugdelftallen en een korte periode in de eerste selectie vertrok Gert voor zijn werk een aantal jaren uit Elburg. Hierna keerde hij terug en voetbalde tot zijn vijftigste in diverse senioren teams. Ondertussen was hij jeugdtrainer geworden bij B2 en behaalde hij in die tijd zijn diploma jeugdtrainer. Hij wilde voor zijn jongens, ook op dat bescheiden niveau, nu eenmaal een goede trainer zijn. Vanaf 2011 werd Gert de inspirerende kracht achter de voetbalschool. Een rol die hem op het lijf was geschreven. Met heel veel plezier en spelvreugde werden daar de allerkleinsten de eerste beginselen van de voetbalsport bij gebracht. Als organisator had hij zijn zaken altijd piekfijn op orde. Op zijn initiatief werd in 2015 Ajax-Kids naar Elburg gehaald. Een onvergetelijke dag voor 200  kinderen. Voorjaar 2020 moest hij door zijn ziekte noodgedwongen en met pijn in zijn hart stoppen met de voetbalschool.

Voor de redactie van het jubileumboek was het geen discussie dat er in het boek een portret van Gert zou komen. Gert was door zijn inzet en vrijwilligersactiviteiten een belangrijke waarde in de recente historie van onze vereniging. Op 19 november jongstleden was Gert bij de presentatie van het jubileumboek aanwezig en nam hij één van de eerste exemplaren in ontvangst. Zijn gezondheid was op dat moment al broos maar hij genoot ervan om dit nog te kunnen meemaken.

Meer nog dan wát Gert voor onze club heeft gedaan, is de manier waarop hij dat heeft gedaan. Gert was altijd een vriendelijke, rustige en bescheiden persoonlijkheid. Ten allen tijde dienstbaar: als teamspeler aan het elftal, als trainer aan zijn spelers en als lid aan de club. Op alle niveaus binnen de club bleek hij de juiste toon te kunnen vinden in de omgang met mensen. Diverse malen was hij op ledenvergaderingen aanwezig en toonde hij zijn betrokkenheid bij de club en ventileerde daarbij op een afgewogen manier zijn opvattingen.

Bovenal bewonderenswaardig was de wijze waarop hij, meer dan 10 jaar, met zijn ziekte omging. Terwijl zijn gezondheid afnam, bleef hij vooral kijken naar de dingen die hij nog wél kon doen en heeft dat zolang mogelijk proberen vol te houden. Naar buiten toe altijd met een positieve en optimistische houding sprak hij vrijmoedig over zijn naderende einde. Gesterkt door zijn geloof kon hij aanvaarden wat het leven hem bracht.

Wij verliezen in Gert een betrokken en gepassioneerd clubman, een aimabel mens en vooral ook een voorbeeld van levenskracht voor ons allemaal. De vele goede en mooie herinneringen aan hem blijven.

Wij wensen de familie, vrienden en allen die hem dierbaar waren alle kracht bij dit grote verlies.