Nieuws

Eindelijk weer eens overwinning voor Elburger Sportclub

De zenuwen van de supporters van Elburgher Sportclub werden het laatste halve uur van de thuiswedstrijd tegen het sterke Swift ’64 uit Swifterbant behoorlijk op de proef gesteld. Ruim tien minuten na de thee had Swift de aansluitende treffer weten te produceren middels Bas van Spronsen en daarna was het in feite eenrichtingsverkeer richting het doel van Bjarn Onderstal. Na negentig minuten en maar liefst zes minuten extra  tijd wist de ploeg van oefenmeester Siemen Lindeboom dan toch eindelijk een zwaar bevochten 2-1 zege over de streep te trekken wat voor grote opluchting zorgde bij de thuisclub.  Het was al weer bijna vier maanden geleden dat de laatste overwinning (2-1) werd behaald in het uitduel tegen HTC op 26 okt. j.l. De blauw-witten hebben zich door deze zeer belangrijke driepunter wat meer lucht verschaft en zich voorlopig  boven de fatale streep genesteld.

De basis voor deze benauwde zege werd gelegd in de eerste helft, waarin de Elburgers uitstekend voor de dag kwamen. Nadat een treffer van Swift  wegens buitenspel was afgekeurd kwam de thuisclub na ruim tien minuten spelen  op een 1-0 voorsprong. Een hoge inzet van Rijk Jansen werd door de Swift-defensie niet goed verwerkt, waarna Max Lamberink als een duveltje uit een doosje opdook voor  doelman Menno Seinen en van dichtbij scoorde.

De gasten konden hier weinig tegenover stellen en de sterke Elburger-defensie,  met het centrale duo Robert Radstaak-Joël Schenk  als heersers in de lucht,  gaven nauwelijks iets weg. De laatste zorgde er zelfs voor dat de voorsprong  werd verdubbeld. Uit een scherp genomen hoekschop van Max Lamberink kopte Schenk  hoog opspringend de bal snoeihard en onhoudbaar voor Seinen in de linker benedenhoek.

In de tweede helft was het overwegend Swift wat de klok sloeg en de Elburgers kwamen zelf nauwelijks meer aan een fastsoenlijke aanval toe. De gasten doken steeds vaker op voor het doel van Onderstal  en mede door de hoekschoppen die volgden leek de gelijkmaker een kwestie van tijd. Doelman Seinen meldde zich in de slotfase zelfs in de frontlinie en de blauw-witte defensie piepte en kraakte. Toch hielden de voorbeeldig strijdende blauw-witten stand  en het eindsignaal van arbiter Andre Willems klonk bij de thuisclub dan ook als muziek in de oren.